Blog
Baby staat onstabiel bij stapel tijdschriften

De tijd verstrijkt als een tierelier. Joanna is 11 maanden oud (hoera, haar eerste verjaardag is in zicht!) en er breekt een zoveelste nieuwe fase aan. Eentje die vol gevaren zit.

Ben je blij dat je kindje lichamelijk minder kwetsbaar wordt, maak dan je borst maar nat. Want je steeds steviger en sterker wordende kindje zoekt nu zelf het gevaar op. De beste manier om te leren is om – zonder grenzen – alles uit te proberen. Het komt dan ook op papa en mama aan om het kleine gevaarte zo veilig mogelijk de wereld te laten ontdekken.

Draaien op het aankleedkussen

Ik kijk naar onze dochter terwijl ze zich aan de rand van de box omhoog probeert te trekken. Waar is de tijd gebleven dat ze braaf op één plek bleef liggen? Gedurende de dag wroet, steunt, puft en kreunt ze terwijl ze haar lichaam volledig inzet om zich voort te bewegen.

Op het aankleedkussen slaagt ze erin om zich binnen een halve seconde om te draaien door haar buikspieren met alle macht aan te spannen. Het liefst terwijl iemand bezig is een poepluier te vervangen. Wanneer het ons niet lukt om haar tijdens het verschonen af te leiden met bijvoorbeeld een tandenborsteltje, dan vraagt ze erom in bedwang gehouden te worden. Anders ligt ze binnen de kortste keren op de grond.

Van wiebelkont tot moederinstinct

Er is geen houden meer aan met onze meid, nu ze haar lijfje, dat ondertussen een spierbundeltje met een lekker laagje vet eromheen is geworden, steeds beter onder controle krijgt. Maar evenwicht is nog ver te zoeken. Haar kontje wiebelt alle kanten op terwijl ze probeert te blijven staan en hierbij ondersteuning zoekt in de aanwezige personen en objecten.

“In gedachte probeer ik valpartijen en andere dreigende situaties continu een stap voor te zijn.

In gedachte probeer ik valpartijen en andere dreigende situaties continu een stap voor te zijn. Zo kan ik haar op tijd bijsturen of kan ik iets tijdig wegzetten. Haar onwetendheid en onschuld vragen om bescherming, waarin mijn moederinstinct vanzelf lijkt te voorzien in deze nieuwe fase. Ik besef goed dat ik er verantwoordelijk voor ben om haar heelhuids de dag door te laten komen.

Doelgerichte grijpertjes

De kans bestaat dat wij een bovengemiddeld beweeglijk kindje hebben. Het is onze eerste, dus we beschikken niet over vergelijkingsmateriaal. Even rustig op schoot blijven zitten is in ieder geval uitgesloten. Ze leunt ver over ons heen, duwt zich vervolgens met forse kracht af zonder onze pijngrenzen in acht te nemen en zoekt steeds weer het risico op om van de bank te kieperen.

Het lijkt alsof ze tijd en handen tekort komt om alles in zich op te nemen. Ze kijkt rond totdat ze een doelwit gevonden heeft dat interessant genoeg is en stelt daarna alles in het werk om het in handen te krijgen. Dat doelwit is vaak een poes, een koordje van een trui of een rondslingerende afstandsbediening met alle bacteriën van dien.

“Het maakt niet uit wat ze uiteindelijk in handen krijgt. Het object gaat direct ter inspectie richting haar mond.

Even proeven

Het maakt niet uit wat ze uiteindelijk in handen krijgt. Het object gaat direct ter inspectie richting haar mond. Alles wat binnen haar bereik komt, voorziet ze van een vers laagje speeksel wanneer de inspectie voltooid is.

Kruipenderwijs ontdekte Joanna al gauw de stapel tijdschriften onder de salontafel. Ze neemt graag een paar hapjes tijdschrift en laat me vervolgens de week geworden papierdeeltjes uit de binnenkant van haar wangen vissen. Het lijkt niet te bezinken dat papier geen voedingswaarde heeft, want de volgende dag is die tijdschriftenstapel opnieuw zeer aanlokkelijk.

Hoe ik weet dat ze iets in haar mond heeft dat daar niet hoort? Het blijft lang stil. Verdacht lang. Bovendien verdwijnen er een paar vingertjes in haar mond om het voorwerp tegelijkertijd te kunnen voelen. Er is zoveel te ervaren!

Babyproof huis

Ik begin in te zien dat we ons huis, te beginnen met de woonkamer, opnieuw zouden moeten inrichten. Babyproof noemen ze dat. Met andere woorden: op zo’n manier dat je kindje zo weinig mogelijk schade aan zichzelf en de inboedel kan aanrichten.

“De veiligheidshaakjes voor de kastdeurtjes liggen al in de aanslag. Want wat lonkt er meer dan vijftien flessen schoonmaakmiddelen in alle kleuren van de regenboog?

Binnen vijf tellen is Joanna tegenwoordig in staat om vanuit de woonkamer naar de keuken te schuiven. We hebben de veiligheidshaakjes voor de kastdeurtjes daarom al in de aanslag. Want wat lonkt er meer dan vijftien flessen schoonmaakmiddelen in alle kleuren van de regenboog?

Voor veiligheid in huis speelt voor ons ouders bovendien het belang van een andere mindset. Er is een bewuste omschakeling nodig om scherpe voorwerpen of giftige substanties niet meer rond te laten slingeren. Dit vormde in een ver verleden geen gevaar, het leverde hooguit ergernissen op over het onvermogen van partnerlief om gebruikte voorwerpen op te ruimen.

Alles in je macht

Sommige dingen kun je helaas niet voorkomen. God behoede ons voor de dag dat ik niet oplettend genoeg ben geweest en er een paar vingertjes tussen de deur komen. Dat ze een kop dampend hete thee over zich heen krijgt. Of dat ze ergens een schaar vindt die daar niet zou moeten liggen.

Deze gedachten komen vast bij iedere moeder en vader voor. Dit soort doemscenario’s zorgen er tenminste voor dat je bereid bent om het huis zo kindveilig mogelijk te maken en alles wat interessant, maar niet geschikt is voor je kindje, op te bergen. Of in ieder geval buiten bereik te bewaren.

“Het is een eer Joanne te mogen ondersteunen en begeleiden in de eerste bewegingen en stapjes in haar leven.

Klein maar onbevreesd

Begrijp me niet verkeerd. We genieten van Joanna’s moed om de wereld te ontdekken, hoe klein ze ook is en hoe nieuw alles ook voor haar is. Ze gilt van plezier als het haar lukt om een paar minuten zelfstandig te blijven staan, met haar handjes goed vastgeklampt aan de boxrand. Kom maar op, ik ben er klaar voor, straalt ze uit. Het maakt het tot een eer om haar te mogen ondersteunen en te begeleiden in die eerste bewegingen en stapjes in haar leven, waar ze ook naartoe wil.

Blogger Marije

Ik ben Marije, mama van Joanna (13-2-2019). Hoewel ’tijd over hebben’ een begrip van het verleden is, maak ik regelmatig ruimte vrij in mijn agenda om mijn beschouwende blik op het hedendaagse moederschap te vertolken in blogs. Met de komst van Joanna is er een wereld aan schrijfmateriaal voor me ontstaan, waarvan ik het resultaat graag deel met andere (nieuwe) moeders! Lees alle blogs van Marije >

Download onze app

#1 zwangerschaps- en baby-app