HPV ik kap ermee

Geen weg terug

‘Heeft u voor mij ter controle uw achternaam, mevrouw?’ Het is donderdag, drie minuten voor 12 als ik de assistente van de poli gynaecologie aan de lijn krijg. Een vriendelijke vrouwenstem zorgt voor rust en tegelijk voor blinde paniek: wat is er met mijn eigen arts gebeurd?

Zou de uitslag nog niet bekend zijn? Of erger, zou het uitstrijkje zoek zijn? Kwijt? Foetsie? ‘Mevrouw, uw achternaam alstublieft.’ Terwijl ik mijn achternaam uitspreek, heb ik het gevoel dat ik niet meer terug kan. Wat er nu gezegd gaat worden, is vanaf dat moment van mij.

Schoon

‘Pap1 en HPV negatief.’

‘Sorry… wat? U bedoelt dat alle ongewenste gasten uit mijn lichaam zijn verdwenen en ik nu weer helemaal normaal ben?’ De vriendelijke dame aan de telefoon schiet in de lach. ‘Nou, of u helemaal normaal bent, kan ik via de telefoon niet beoordelen. Maar ik kan u inderdaad vertellen dat u volledig schoon bent.’ Mijn mondhoeken krullen richting mijn oren. Mijn kaken verkrampen: alsof ik drie dagen niets anders dan stokbrood heb gegeten. Mijn hart danst de lambada en de donkere wolk trekt op. Eindelijk!

‘Als u verder geen vragen meer heeft, dan zien we u over achttien maanden weer terug voor controle in het ziekenhuis. Ik wens u alvast een hele mooie decembermaand, mevrouw.’ Ik vraag nog of ze mijn held de groetjes wil doen en dan verbreek ik de verbinding.

Kurk van de fles

Kennelijk blinkt mijn gynaecoloog uit in slechtnieuwsgesprekken en laat hij het gangbare nieuws over aan zijn assistentes. En geloof me, hoewel ik altijd net een beetje anders wil zijn dan de ander, bevalt het gangbare me nu meer dan prima.

Met weer een wereldwijde toekomst aan onze voeten, knallen we die avond de kurk van de fles. We proosten op vandaag en hooguit op de dag van morgen. De afgelopen maanden stonden in het teken van korte termijn plannen. Voor extra houvast in een tijd van angst en onzekerheid. Maar nu is het toch echt tijd om dat los te laten. De mooiste dingen gebeuren tenslotte als je het niet verwacht. Lief leven, verras me. Dan zorg ik dat iedere dag telt!