Als twee werelden samenkomen

Hand in hand

Nergens kan ik een stappenplan vinden. Waar doe ik goed aan. Wanneer is de tijd rijp genoeg. Hoe bereid ik je voor op deze nieuwe stap in jouw leven. In het leven van ons samen. Vanavond komt het mooiste uit twee werelden voor het eerst bij elkaar. In het huis waar ik je bijna een jaar geleden over de drempel droeg.

Het huis waar we de allereerste avond op de grond zaten. Met het bord op schoot en de katten om ons heen. Het huis waar je zo dapper om je heen keek met een glinstering in je ogen. Amper het besef en toch het vertrouwen in de toekomst.

‘Kunnen we hier voor altijd samen blijven wonen, mam?’ Ik hoor het je nog zeggen. Samen met z’n tweetjes. Jij en ik. Herinneringen maken. Belevenissen groot en klein. Zingend op de fiets, dansend door de regen. In het vliegtuig op weg naar onze eerste vakantie samen… Lente. Zomer. Herfst en winter. Vier seizoenen, hand in hand.

Rode roos

Maar vanavond zet je de deur toch een klein stukje verder open. Je ontdekt een rode roos in mijn slaapkamer. Een verliefde glimlach op mama’s gezicht. Een foto op mijn telefoon.

‘Mam, wil je mijn haar invlechten voor vanavond?’ Je favoriete spijkerrokje uit de kast. Je nageltjes knalroze gelakt. Een vrolijke tekening ligt klaar op tafel. Zodra de deurbel gaat, begint mijn hart sneller te kloppen. Vraag ik me tegelijkertijd af of ik ooit in mijn leven zó zenuwachtig ben geweest. Loop ik naar de deur en voel ik een klein klam handje tegen mijn been. Ook nu zijn we samen. Samen en nooit alleen.

Fluisterwoordjes

Ik zie hoe je oogjes afdwalen naar zijn blik. Hoe hij door zijn knieën zakt en zich voorstelt aan jou. Hoe jij trots vertelt wat jouw naam is. Je krijgt een cadeau. Een groot cadeau. Gekleurd. Vrolijk en zacht. De eenhoornknuffel was een schot in de roos. Vol bewondering blijf je naar hem kijken, als je denkt dat wij het even niet zien. Vol enthousiasme steek je twee duimpjes naar me op, als we denken dat hij het even niet ziet.

Vol liefde geef ik je midden in de nacht een kus en worden mijn ogen nat, als ik denk dat je het even niet ziet. Ik wil je kamertje uit lopen. Het licht uit doen. Dit moment voor altijd herinneren. Als jouw fluisterwoordjes mijn hart bereiken. ‘Ik vind Tim lief, mam.’