Supermama’s The True Story: mama zijn op zijn eerlijkst

Je eerste zwangerschap lijkt al eeuwen geleden en ook je tweede zwangerschap zit er misschien al op. Als je kleine zijn eerste verjaardag heeft gevierd, heb je inmiddels alles wel op orde, toch? NOT! Mama zijn is leuk, mooi en levensvervullend, maar vooral ook vermoeiend en tijdrovend. Supermama’s The True Story legt de waarheid bloot.

Het mamaschap onder de loep

Dat mama-zijn niet alleen maar rozengeur en maneschijn is, illustreert dit boek maar al te goed. Natuurlijk genieten we volop van onze kinderen, maar af en toe kan je ze wel achter het behang plakken. En dat terwijl je 100 ballen tegelijk de lucht in moet houden. Supermama’s The True Story heeft dit als grootste thema. Dit en andere mama-uitdagingen worden op een lollige manier onder de loep gelegd.

Herkenbare thema’s zoals bedekte kritiek van mede-mama’s (ík geef geen potjes aan mijn kind), peuterpubergedrag (à la schreeuwend op de grond liggen in de supermarkt), de uitdaging van multitasking en de nog grotere uitdaging mama me-time creëren, komen voorbij. En wat als een scheiding met ‘Papa’ onoverkomelijk is? Hoe vind je een nieuw ritme als alleenstaande mama?

Alle anekdotes zijn voorzien van een flinke dosis sarcasme en zelfspot. Vermakelijk om te lezen, hier en daar om te gniffelen en af en toe haal je er nog eens een bruikbare tip uit voor het opvoeden van je eigen kroost. Het boek leest makkelijk, je vliegt door de column-achtige, korte hoofdstukken heen. Wel zo handig, als je peuterpuber aan je trui staat te trekken. Mama, koek!

Fragment uit Supermama’s The True Story

‘Dan gaat de telefoon. In het schermpje prijkt de naam van een zakelijke connectie. Zo’n heel slimme meneer met wie ik weleens samenwerk. Een meneer die weleens een pak draagt. Een schoon pak. Zonder kwijl, zure melk of uitgekotste banaan erop. Een meneer die veel centjes verdient. Zo een zonder kinderen.

Terwijl we praten over zoekwoordanalyses, facturen en templates, zie ik vanuit mijn ooghoek mijn dreumeszoon, die met zijn concentratieboog van een amoebe de iPad links heeft laten liggen en vastberaden koers zet naar de wc. Ik spoed meteen achter hem aan en ben net op tijd om te zien hoe hij met zijn garnalenvingertjes het naar lavendel geurende stortbakblokje uit zijn houder bevrijdt. Gewoon, omdat het kan.

Dwars door de meneers monoloog over planning en online vindbaarheid, roep ik ineens hard in zijn oor: “Ooooh kut, oh kut oh kut, neenee, niet doen, niet doen jochie, laat dat toiletblokje…godver!”

Met klotsende oksels en als een soort Quasimodo mijn telefoon tegen mijn rechter neusvleugel in mijn schouder drukkend, til ik een hevig protesterende peuter uit de wc vandaan, terwijl ik me probeer te concentreren op de restanten van mijn gesprek. Of liever: de rokende puinhopen van mijn gesprek. Overbodig te zeggen dat me dat niet lukt.”
(…)

‘De bottomline: blijf rustig, haal adem, haal waar dat kan de angels eruit. Lach veelvuldig. Want weet je? Het wordt makkelijker. Of nou ja: jij wordt makkelijker. De drie-seconden-regel wordt een tien-seconden-regel en uiteindelijk een vijf-minuten-regel. En dan komt de dag dat je spruit een drie weken oude cheeto tussen de bank vandaan vist en die opeet. En dat jij denkt: okeeej, prima.’

Herkenbaar lief en leed

Hoewel je qua taalgebruik soms het gevoel hebt dat je in een Nederlandse Amsterdamse-yuppen-romcom beland bent, zijn de situaties die de revue passeren herkenbaar en grappig. Iedere mama komt ze tegen en iedere mama worstelt met dezelfde schaamte, frustraties en zorgen. Alleen iedere mama lost dit op haar eigen manier op.

De grote boodschap die het boek verkondigt is dan ook: opvoeden is geen makkie; chill en vind je eigen weg. Je hoeft echt niet continu de supermama met het perfecte gezinnetje te zijn. Moeders zijn per slot van rekening ook maar mensen.

Zin om je in een spaarzaam moment van mama me-time in een feest van herkenning onder te dompelen? Bestel dan het boek voor €16,95.