Oogcontact met je baby: zwijmelen maar!

Van passief naar actief

Je pasgeboren kindje reageert nog onbewust en passief op zijn omgeving. Zijn primitieve reflexen helpen hem te overleven en hij uit zijn behoeftes de eerste weken vooral door te huilen.

Hoewel hij zelf nog passief is in contact leggen, heeft de natuur je kleine een aantal kenmerken meegegeven die jou uitlokt hem te verzorgen, te knuffelen en te koesteren. Je hoeft maar even te kijken naar zijn bolle wangetjes, zijn grote hoofdje met de grote puppy-ogen en iets te grote voorhoofd, zijn mollige armpjes en beentjes en je bent al verkocht. Zo vertederend..!

Al vrij vroeg gaat je baby een actieve bijdrage leveren aan jullie contact. Veel baby’s maken namelijk in de eerste dagen al oogcontact met jou tijdens de (borst)voeding. In het begin zijn dit nog hele vluchtige, onbewuste momenten, je kindje kan immers nog niet goed zijn ogen op iets focussen. Na verloop van tijd worden deze momenten langer.

Verdrinken in elkaars ogen

Je stem kent je baby al vanuit de baarmoeder, maar jouw gezicht is nieuw voor hem. Hij is geïnteresseerd in gezichten en bestudeert het jouwe maar wat graag. Zo belandt hij ook per ongeluk aan bij jouw ogen en wauw… ineens heb je oogcontact! Daar smelt je toch van?

Een eerste stap in de sociale ontwikkeling

Dat je kindje oogcontact maakt, betekent dat hij openstaat voor contact. En dat is niet zo gek, want baby’s zijn van nature hele sociale wezentjes. Hij probeert al vroeg contact te maken door een tong uit te steken of zijn mondje te bewegen. Ook kan hij je al vrij snel nadoen. Ga dus in op zijn contactpogingen en lok ze uit. Dit stimuleert hem om contact te blijven zoeken.

Als je baby 6 tot 8 weken oud is, zal hij jou ook kunnen volgen met zijn ogen. Zijn sociale ontwikkeling gaat best snel, want rond diezelfde tijd breidt hij zijn communicatierepertoire uit met een eerste glimlach, verschillende babygeluidjes en (onbewuste) gebaren.

Het volgen van jouw gezicht en oogcontact hebben is voor je baby belangrijk om zich vertrouwd te maken met jou. Het versterkt de band en de hechting tussen jullie beiden. Ook je mimiek, praten en samen knuffelen zijn essentieel voor zijn sociale en emotionele ontwikkeling. De band met je kleine ontstaat in eerste instantie namelijk door lichaamscontact en oogcontact. Praten, of zelfs maar brabbelen, kan je baby’tje immers nog niet die eerste periode.

Blij van oogcontact

Niet alleen jij, maar ook je baby wordt blij van communicatie en dus van oogcontact. Het lichaam van je kleine mensje maakt dan een stofje aan, oxytocine. Dit is een soort ‘knuffelhormoon’ en zorgt voor een fijn gevoel. Het tegenovergestelde is ook waar. Als er te weinig communicatie plaatsvindt, verhoogt dat het cortisol, oftewel het stresshormoon, van je kindje. Verdrink dus lekker veel in elkaars ogen en knuffel er op los.

Geen oogcontact

Is je kleine niet zo gul met zijn starende blikken? Probeer je niet te snel zorgen te maken, de ene baby is hier sneller in dan de andere. Veel ouders zijn bang dat hun kindje een autistische stoornis heeft als hun baby niet of weinig oogcontact maakt. Autisme is een ontwikkelingsstoornis. Dat betekent dat er meer aan de hand is dan een gebrek aan oogcontact. Vaak zijn er meer vroege signalen in de eerste paar maanden, zoals:

• Geen sociale glimlach vertonen (ook na 3 maanden nog niet)
• Weinig interesse in andere mensen
• Weinig variatie in gezichtsuitdrukkingen
• Weinig sociale interactie
• Geen interesse in zijn eigen handjes (rond de 3 maanden)
• Geen pogingen om zelf geluidjes te produceren

Herken je dit of maak je je zorgen over de sociale ontwikkeling van je kindje? Neem dan contact op met het consultatiebureau of de huisarts.

Tips voor oogcontact met je baby:

Geniet je intens van die staarmomentjes met je kleintje en krijg je er geen genoeg van? Hier volgen wat tips om het oogcontact tussen jullie te stimuleren:

• Reageer enthousiast op zijn toenaderingspogingen. Een uitgestoken tongetje? Prijs hem en doe het terug.
• Praat lief en veel tegen hem, terwijl je hem aankijkt. Je stem was al vertrouwd, dus het trekt zijn aandacht. Een baby van 4 weken reageert al op toespreken.
• Houd je gezicht op een afstand van ongeveer 20 cm. Verder dan dat ziet je baby nog niet scherp.
• Zing zachtjes voor hem terwijl je hem dicht bij je gezicht houdt. Het zal zijn ogen naar je gezicht lokken.