De ‘fulltime moeder’

Zoals met heel veel dingen in het leven, kan je pas over iets oordelen als je het zelf hebt meegemaakt. Vanwege het werk van mijn man (we wonen de komende jaren steeds voor korte tijd in andere landen) ben ik zelf gestopt (na 10 jaar fulltime te hebben gewerkt) gestopt met mijn baan. Ik ben inmiddels dus zelf een “fulltime moeder” en kom er nu achter dat dingen toch wel iets genuanceerder liggen dan ik dacht.

Een 100-urige werkweek

Het was altijd mijn grootste wens: als mijn kindjes klein zijn, wil ik er de hele dag voor ze zijn. Ik spreek daarom ook van geluk dat ik momenteel in een situatie zit waarin ik niet hóef te werken. Ik heb de tijd en de ruimte om volledig moeder te zijn. In die zin is mijn absolute droom uitgekomen. Alleen kom ik er nu achter dat die droom niet dagelijks zo fantastisch is als hij leek.

Tegen mensen die – net als ik voorheen – een uitgesproken mening hebben over moeders die niet werken en die zogenaamd “niks’ doen, zou ik willen zeggen (nu ik uit eigen ervaring spreek): wacht maar tot je zelf kinderen hebt. Dan pas zal je weten dat het inderdaad hard werken is.

Het is niet zo dat ik uitslaap, elke maand naar de kapper ga, een tijdschrift lees als mijn kind slaapt (waar ze de eerste 7 maanden van haar leven urenlang, dag en nacht, mijn hulp bij nodig had) en in de zomer elke dag op het terras hang. Niets is minder waar. Ik ren de hele dag door de benen onder mijn lijf vandaan.

Ik heb geen schoonmaakster of vaste oppas die werk uit handen neemt. Dat is overigens helemaal prima en een eigen bewuste keuze! Dit betekent wel, dat als mijn dochtertje slaapt, ik sta te koken, met de was bezig ben en het huis schoonmaak en opruim. En dan heb ik nog maar 1 kindje! Laat staan hoe druk je bent wanneer je er meerdere hebt…

Het gras bij de buren

Het klopt echt. Het gras bij de buren lijkt altijd groener. Denk je. Er zullen heel veel moeders jaloers op mij zijn. Moeders die ook slapeloze nachten hebben en tóch om 8.00 uur een presentatie moeten geven met ongekamd haar en wallen onder hun ogen. Of moeders die ook fulltime moeder willen zijn, maar zich dit misschien financieel niet kunnen veroorloven. Wat zouden zij soms graag in mijn schoenen willen staan.

En wat zou ík soms graag willen ruilen met mijn man die ’s ochtends naar zijn werk gaat, vergaderingen heeft, de hele dag door onder de mensen is en ’s avonds tijdens het eten een boeiend en leuk verhaal over zijn dag te vertellen heeft. Of met vrouwen die echte vriendschappen hebben met hun collega’s en lol hebben met elkaar. Die zich tijdens hun werk niet moeder, maar ook vriendin voelen.

Respect voor alle mama’s

Een dagje of een week ruilen lijkt me ideaal. Maar voor altijd? Als ik het anders zou kunnen indelen, zou ik dit dan willen? Nee. En dat geldt waarschijnlijk ook voor de werkende moeders. Die (hopelijk) voldoening halen uit hun werk en hun carrière niet zouden willen stopzetten of opgeven puur en alleen om volledig mama te zijn.

Iedere moeder is denk ik op zoek naar een goede balans. Hoe kan ik de beste versie van mezelf zijn om ook de beste moeder voor mijn kinderen te kunnen zijn? Voor iedere mama is die balans weer anders. De één zou gek worden als ze dag in dag uit continu met haar kind zou moeten zijn. En de ander moet er niet aan denken om haar collega’s meer te zien dan haar kind. Of we nou (parttime of fulltime) werken of niet: mama’s zijn we allemaal. We doen wat we kunnen. We doen ons uiterste best, ieder dag weer.

Zij op nummer één

Het is hard werken en het maakt mijn wereld klein. Zeker in een ander land zonder familie en vrienden om me heen voelt het soms eenzaam. En toch ben ik dankzij mijn dochter natuurlijk nooit echt alleen. Haar zien opgroeien, recht voor mijn ogen, dag in dag uit, is voor mij goud waard. Het voelt soms als een offer dat ik breng. Zij staat in alles, de hele dag door, boven mij. Maar dat is oké. Het is een bewuste keuze, waar ik dan ook bewust van probeer te genieten.

Laatst las ik de zin: “You will never look back on life and think: ‘I spent too much time with my children’.” Deze ging regelrecht mijn hart in. Voor mij betekent fulltime mama zijn – in de situatie waarin ik nu zit – intens geluk.