Blijvende zwangerschapsdementie? Help!

Dat laatste… Hij deed helemaal niet anders dan anders. IK was degene die veranderde. Of eigenlijk: mijn geheugen.

Dat wat ik voorheen gekscherend een selectief fotografisch geheugen noemde, begon hier en daar wat gaten te vertonen. Dat ging zo geleidelijk, dat ik natuurlijk eerst mijn omgeving de schuld gaf. Mijn partner moest het hierbij het meest ontgelden van iedereen. Sorry lief!

Nooit meer de oude

Een vriendin van ons stelde mijn partner dan ook ‘gerust’: “Dat komt nooit meer helemaal goed”, had ze hem verteld. Toen ik met deze wetenswaardigheid werd geconfronteerd, was het huis te klein. Hoe durfde ze?!

Ik zei dan wel vaak voor de grap dat ik een selectief fotografisch geheugen had, maar ik was er stiekem ook best trots op. Ik vergat eigenlijk nooit iets, dus natuurlijk kwam dat wel weer goed. Dat moest! Even ontzwangeren en tada, weer functioneren zoals altijd.

Geen boodschappen zonder lijstje

Of toch niet …? Inmiddels als mama van twee, moet ik met een beetje tegenzin toch toegeven dat onze vriendin misschien wel gelijk had. Als ik boodschappen ga doen, vergeet ik standaard mijn zorgvuldig gemaakte lijstje mee te nemen. Vervolgens kom ik vaak terug met van alles en nog wat, maar ben ik net dat éne cruciale ingrediënt vergeten.

Of wat dacht je van mijn agenda? Voorheen was het meer dat ik zo’n ding had om in te kliederen, voor de gezelligheid en gewoon als excuus om de nieuwste hippe agenda te kopen. Inmiddels vergeet ik afspraken als ik ze niet in mijn agenda noteer.

Luisteren

Maar dat niet alleen, daar waar ik het mijn moeder vaak kwalijk heb genomen als ze niet luisterde terwijl ik iets vertelde, met als kanttekening dat ik ook best veel praat, herken ik dit nu gewoon. Sorry mam! Ik denk dat ik je begrijp.

Ik luister wel en ik doe het écht niet met opzet. Maar als ik tegelijkertijd iets anders aan het doen ben, kan het zo maar zijn dat hetgeen mijn gesprekspartner me vertelt maar gedeeltelijk blijft hangen. Een vervelende ontwikkeling al zeg ik het zelf…

Maar als dat het ergste is, vergeet ik het maar gelijk weer. Het is het allemaal waard.