Creatief met verf

Meedoen

Ik haal mijn meisje na een dag werken altijd met veel plezier op. Halen is leuker dan brengen, vind ik. Met brengen moet ze soms nog wel eens jammeren, maar met halen zie ik dat ze het heel erg naar haar zin heeft. Wat geweldig is aan ophalen, is dat ze je aan ziet komen en enthousiast op je af komt. Maar het is ook leuk als ze lekker bezig is.

Ongemerkt bekijk ik het tafereel van een afstand, om te zien wat ze doet. En je hebt even de tijd om verder rond te kijken. Maar de knutsels aan de muur had ik niet eens gezien. Misschien was ik nog niet in de veronderstelling dat m’n meisje tegenwoordig al meedoet aan activiteiten met de grotere kindjes. En prompt ligt er dus een knutselwerkje in haar vakje.

Eerste kunstwerk

Een vel met allerlei vegen en klodders verf. Wit. Een sneeuwpop dus! Oké, toegegeven: er zaten twee oogjes en een oranje wortel op het papier geplakt. Dat maakte het wel wat makkelijker om te ontcijferen wat ze had gemaakt.

Maar laten we eerlijk zijn: het maakt toch helemaal niet uit of het een mooie ronde sneeuwpop is, met een lijfje en een hoofd, of dat het wat willekeurige strepen en vlakken zijn? Mijn kind heeft haar eerste echte tekening met vingerverf gemaakt. En ze vond het nog leuk ook!

Ervaring

Eerder hebben we thuis al eens geprobeerd te vingerverven. En ook op het kinderdagverblijf hadden ze al eens een poging gedaan om een kerstbal te versieren met verf. Toen vond m’n meisje het maar gek. Iiieeuww, die verf aan mijn vingers, wat moet ik daarmee?!

Nu heeft ze er plezier in gehad om met dat witte, vreemde spul aan haar vingers het blauwe vel aan te raken. Ze heeft ontdekt wat er gebeurt als je je vinger in de verf doopt en daarmee over het papier gaat. Weer een ervaring rijker!

Ik moet denken aan verhalen die ik weleens heb gehoord: over ouders die het knutselwerkje gelijk weggooien, omdat het resultaat niet goed genoeg is. Of dat ze het vergelijken met de verfprestaties van een ander kindje dat even oud is, maar het toch echt mooier heeft gemaakt. Ik kan me dat niet voorstellen. Als je kind zoiets heeft gemaakt, dan is het toch sowieso mooi? En wat mij betreft gaat het om de ervaring en de creativiteit.

Plakboek

Ik ben trots. Gewapend met het knutselwerkje gaan we naar huis, waar de sneeuwpop eerst nog even op tafel heeft gestaan en daarna in het plakboek is verdwenen. Ik hoop dat m’n meisje nog veel mag ontdekken en er leuke, grappige en bijzondere dingen in het plakboek bijkomen.