Waterpret! Of toch niet…?

Noodzakelijk

Al een hele poos vindt mijn dochter in bad gaan geen pretje. Ik denk al zo’n half jaar. Dat ze haren wassen en uitspoelen niet leuk vindt, kan ik me wel voorstellen. Maar dat ze zonder het haren wassen geen plezier beleeft aan het badderen, vind ik jammer. En eigenlijk ook gewoon onhandig en vermoeiend. Zeker met die warme dagen van afgelopen tijd is het toch heerlijk om lekker te spelen in het water?

En laten we eerlijk zijn: het is ook gewoon noodzakelijk. Dat geplak – van de warmte, maar ook van de zonnebrandcrème, in combinatie met zand uit de zandbak – vraagt toch om enige verfrissing aan het eind van de dag. En een keer in de zoveel tijd moeten haar haartjes toch echt gewassen worden.

Samen in bad

Ik kan er niet de vinger op leggen waarom ze het niet wil. Vindt ze het eng? Heeft ze geen zin? Is er iets anders? Als ze het eng vindt om in bad te gaan, dan vind ik het sneu om haar te dwingen.

Toen ze op een gegeven moment alleen nog maar stond in bad zijn mijn man of ik bij haar in bad gaan zitten. Ook toen vond ze het nog spannend om te gaan zitten, maar langzaam maar zeker kwam het vertrouwen en zat ze er ook gezellig bij. Ze spetterde met haar handjes op het water en speelde met de badeendjes.

Klein maar fijn

Het ging toen een tijdje goed. Maar het is niet altijd even handig om zelf ook maar in bad te gaan. Dus op een gegeven moment moest ze toch maar weer alleen in bad. Het ging, maar niet van harte.

Toen hebben we het babybadje in het grote bad gezet. Die is sneller gevuld met water. En misschien geeft zo’n kleiner badje een veiliger gevoel. Dat is ook wel even goed gegaan. Er zijn echt momenten geweest dat ik rustig naast het bad kon zitten. Genietend van m’n meisje dat plezier heeft in bad!

Onder de douche

Maar ook dat veranderde weer. Ze bleef weer liever staan en probeerde soms zelfs uit het bad te klimmen. Nog gevaarlijk ook.

We zijn toen vaker gaan douchen. Uiteindelijk ook sneller en ik dacht: als we haar maar twee minuutjes even kunnen afspoelen, is dat al lekker. Soms gaat het heel goed. Dan lukt het echt om haar lekker in te zepen en haar rustig af te spoelen.

Maar meestal stribbelt ze tegen. Dan gaat ze al piepen als de kraan aan gaat. Ze vindt het niks. En hoe meer ze tegenstribbelt, hoe lastiger het wordt. En gevaarlijker; want alles is nat en glad.

Gouden tip?

Voor mijn gevoel hebben we al van alles geprobeerd: liedjes zingen, rustig aan beginnen, badspeeltjes mee onder de douche, niet zo vaak haren wassen, klein badje, samen in het grote bad…

Ik wil er niet een te groot ding van maken, maar ondertussen is de lol er wel een beetje af. Je denkt al gauw: we douchen vandaag wel niet, want dat wordt weer zo’n gedoe. Maar ja, zo werkt het ook niet.

Ze vindt het trouwens wel leuk om in de tuin met een teiltje water te spelen. Of te helpen door met de tuinslang de planten water te geven. Ze vindt water dus niet helemaal eng zou je denken. Maar wat ze er dan niet goed aan vindt, geen idee. En wat je ertegen doet?

Ik ben op zoek naar de gouden tip! Wie heeft hier ervaring mee? En wie heeft er een oplossing? Ik ben benieuwd!