Een natuurlijke bevalling én keizersnede

Vrijdag 5 juni: mijn uitgerekende datum en waarschijnlijk mijn laatste bezoek aan de verloskundige. Er werd mij verteld dat alles goed met haar ging. Ze lag mooi ingedaald en was klaar om de wereld te zien.

Babypaspoort

Naam: Rox
Geboortedatum: 10-6-2020
Gewicht: 3120 gram
Lengte: 49 centimeter
Geboren met: 40+5 weken
Papa & mama: David & Janine

Wel had ik wat last van hoofdpijn en een hoge bloeddruk. De verloskundige gaf aan dat ik even het weekend moest aankijken en haar moest bellen als ik het niet vertrouwde.

Extra controle en echo

De hoofdpijn nam niet af en op dinsdag 9 juni besloot ik naar de verloskundige te bellen. Ze vroeg mij om even naar het ziekenhuis te komen, om wat dingen te laten controleren. Inmiddels was ik 40+5.

Eenmaal in het ziekenhuis werd mijn bloeddruk gemeten. Die was veel te hoog. Daarom werd er ook gekeken naar mijn urine, werd er bloed afgenomen en een hartfilmpje gemaakt. Alles was in orde.

Vervolgens besloten ze om een echo te maken. Dat vond ik ontzettend leuk, want door de coronamaatregelen had ik onze meid na de 20-wekenecho niet meer gezien. En wat bleek: ons kleine meisje lag in een stuit.

De voorbereidingen die ik had getroffen voor een thuisbevalling waren opeens niet meer nodig. Langzaam kwam het besef dat het een andere bevalling zou worden dan we in gedachten hadden. De gynaecoloog vertelde dat ze de volgende dag wilde proberen om onze dochter te laten draaien. Ze zouden mij die ochtend bellen om een tijd af te spreken.

Natuurlijke bevalling of keizersnede?

Diezelfde ochtend rond 5 uur lag ik op de bank en braken mijn vliezen. Mijn vriend en ik zijn direct naar het ziekenhuis gereden. Daar aangekomen werd er aan mij gevraagd of ik een natuurlijke bevalling wilde of een keizersnede.

In mijn achterhoofd had ik de gedachte dat er 50% kans was dat deze bevalling zou eindigen in een keizersnede. Daarom kozen wij ervoor om het eerst via de natuurlijke weg te proberen. Ik had immers al 40 weken de gedachte dat onze dochter via een natuurlijke bevalling zou komen. We hadden tot nu toe ook allemaal groen licht gehad.

De weeën volgend elkaar goed op tot 4 cm ontsluiting, maar begonnen daarna af te nemen. Er werd toen besloten om weeënopwekkers te geven. Daarna ging het vrij vlot en binnen drie uur zat ik op 7 cm. Al snel volgden de 8 en 9 cm.

Vanaf de 9 cm ontsluiting vond ik het steeds moeilijker om de weeën op te vangen. Omdat mij werd verteld dat ze pas bij 10 cm pas volledig kon indalen, heb ik een morfinepompje gevraagd. Toen ik eenmaal op 10 cm ontsluiting zat, hebben we nog anderhalf uur gewacht. Helaas daalde ze niet diep genoeg in. Toen werd besloten om toch een keizersnede te doen. We hadden rood licht. Het zekere voor het onzekere.

Rond 17:25 uur werd ik naar de operatietafel gereden en om 17:46 uur is ze geboren. We zijn nog altijd blij met de keuze. Ik was trots op mezelf dat ik het toch geprobeerd heb. Deze dag was voor ons heel speciaal en ik ben blij met hoe deze dag is gelopen.