Ouders met pasgeboren kindje

De bevalling is misschien wel de meest bijzondere gebeurtenis die je meemaakt. De komst van een kindje zet je leven voorgoed op z’n kop. Mensen over de hele wereld beleven dit allemaal op hun eigen manier. Dit zijn 10 bijzondere gebruiken die wereldwijd bestaan rondom de bevalling.

De bevalling

Negen maanden lang kijk je ernaar uit en dan is het moment daar eindelijk: je kindje komt eraan. Hoe ouders met deze speciale gebeurtenis omgaan, verschilt per cultuur en per land. Nederland staat bijvoorbeeld bekend om de thuisbevallingen, kraamzorg en beschuit met Muisjes. In België is het uitdelen van doopsuiker een bekende traditie. Welke gebruiken vind je in andere delen van de wereld?

1. 40 dagen niks doen in Mexico

Na een ongelofelijke prestatie heb je eindelijk je baby in je armen. Een hele opluchting, maar het herstel na de bevalling kan best tegenvallen. Om vrouwen hierbij een handje te helpen, bestaat in Latijns-Amerika la cuarentena, de quarantaine. Dit houdt in dat ze de eerste veertig dagen na de bevalling zich helemaal kunnen richten op hun herstel en de band met hun baby.

De kersverse moeder blijft in die periode binnen en mag geen klusjes doen. Alle ramen in huis blijven gesloten om moeder en kind te beschermen tegen tocht. Om de mama zoveel mogelijk uit te laten rusten, helpen familie en vrienden met klusjes in huis en koken. Dat laatste gebeurt trouwens volgens strenge regels: pittig eten staat in die veertig dagen niet op het menu. Ook seks is tijdens la cuarentena niet toegestaan. Zo krijg je als jonge moeder de rust en tijd om zo goed mogelijk te herstellen.

2. Huilwedstrijden in Japan

Wanneer je baby niet stopt met huilen, kan dat je als ouder behoorlijk wanhopig maken. Japanse ouders hebben daar minder moeite mee. In het Japans bestaat het spreekwoord ‘Naku ko wa sodatsu’: ‘Huilende baby’s groeien sneller’. Huilen wordt daar dus juist aangemoedigd. Er bestaan zelfs wedstrijden waarbij de hardst huilende baby als winnaar naar huis gaat. Oordopjes zijn daar waarschijnlijk geen overbodige luxe…

3. Lachfeestjes bij de Navajo

De eerste schaterlach van je baby is het mooiste geluid van de hele wereld. De Navajo (een volk in Noord-Amerika) vinden die eerste lach zelfs zo’n mooi moment, dat ze er feestjes voor organiseren. Dit feest heet A’wee Chi’deedloh’, wat ‘De baby lacht’ betekent.

De Navajo geloven dat een baby na de geboorte in twee werelden hoort: de spirituele en de aardse. Met de eerste lach zou een baby laten weten dat hij klaar is om de spirituele wereld te verlaten. Vanaf dat moment is een baby zover om zich bij het aardse bestaan met zijn familie aan te sluiten. Dat is wel een feestje waard!

4. Strenge naamregels in IJsland

Nadenken over de babynaam is voor veel toekomstige ouders een leuke bezigheid. In Nederland krijg je daarbij veel vrijheid. Bij het aangeven van je kind zal de naam niet snel geweigerd worden. In IJsland is dat anders. In dit land kunnen ouders een naam kiezen uit een lijst met goedgekeurde namen.

Ook het geven van achternamen gaat in IJsland op een bijzondere manier. IJslandse baby’s krijgen geen achternaam, maar krijgen de voornaam van hun vader met daarachter –son (zoon) of –dóttir (dochter). Heet de vader bijvoorbeeld Petur? Dan krijgt zijn zoon de ‘achternaam’ Petursson en zijn dochter de naam Petursdóttir. Bij lesbische koppels wordt meestal de naam van de biologische moeder doorgegeven.

5. Kraampakket 2.0 in Finland

Heb jij een gratis babydoos opgehaald? Hierin zitten leuke producten, maar zo’n doos zorgt er niet voor dat je een groot deel van de babyuitzet kan afstrepen. Dit is anders bij de Finse babydoos die ouders in dit Scandinavische land krijgen. Al zo’n 80 jaar mogen zij deze gratis ophalen bij de huisarts of verloskundige.

In de doos zit alles wat je nodig hebt, van hydrofiele doeken en rompers tot een thermometer en matras. Met dat matras kan de doos zelfs omgetoverd worden tot een wiegje. Het doel van al die gratis spullen? Finse ouders op weg helpen bij de verzorging en opvoeding van hun kind. En dat lukt, want Finse kinderen behoren tot de gelukkigste kinderen ter wereld.

6. Sterke familiebanden in Nigeria

De zorg voor een pasbevallen moeder wordt in Nigeria Omugwo genoemd. De oma van de baby komt moeder en kind thuis verzorgen. Ze doet bijvoorbeeld het huishouden, geeft massages en doet de baby in bad.

Jonge ouders krijgen hiermee niet alleen de kans om sneller aan het ouderschap te wennen. Met het eerste badje wil de oma ook laten weten dat ze altijd klaarstaat om te helpen bij de verzorging en opvoeding. Oma to the rescue!

7. Bevallen via een keizersnede in Brazilië

In Nederland bevalt ongeveer 17% van de vrouwen via een keizersnede. In Brazilië zijn dit er een stuk meer. Ruim de helft van de baby’s komt in dit Zuid-Amerikaanse land via een keizersnede op de wereld.

Voor al die keizersnedes zijn verschillende redenen. Vrouwen zijn bijvoorbeeld bang voor de pijn tijdens een bevalling, of bang dat ze na een vaginale bevalling niet meer zonder pijn seks kunnen hebben. Ook zouden natuurlijke bevallingen te lang duren en daarmee te veel geld kosten voor ziekenhuizen. Toch is er ook een tegengeluid te horen: er worden steeds meer geboortehuizen opgericht en cursussen over natuurlijk bevallen gevolgd.

8. Huisarrest in China

Pasbevallen vrouwen blijven in China een maand lang thuis. Deze eeuwenoude traditie, ‘zuo yuezi’, helpt hen bij hun herstel. Ze mogen de eerste dertig dagen niet onder de douche of in bad en mogen geen rauw of koud voedsel eten. Ook moeten ze veel liggen en ervoor zorgen dat ze het niet te koud krijgen.

9. Placentabegrafenis in West-Afrika

Tijdens je zwangerschap verbond de placenta jou negen maanden lang met je kindje. De Ibo, een volk in West-Afrika, zien de placenta dan ook als een heel bijzonder orgaan. Ze behandelen het als een overleden tweelingbroertje of -zusje van je baby en organiseren er een begrafenis voor. Dit gebeurt onder een boom en deze plek staat bekend als ‘zan boku, ‘de plek waar de placenta begraven is.’

10. Voetjes van de vloer in Bali

De inwoners van Bali geloven dat een baby na de geboorte nog heel dicht bij de geestelijke wereld staat. Daarom mogen zijn voeten de grond nog niet aanraken. Dit mag pas op de 105e dag van zijn leven. Tot die tijd wordt hij rondgedragen. De eerste keer dat de voeten van een baby de grond raken, wordt gevierd met een feest: de Nyabutan ceremonie. De baby wordt hierbij gezegend met veel symbolen en rituelen. Op naar de eerste stapjes!

Download onze app

#1 zwangerschaps- en baby-app