Papa Murat: ‘Het vaderschap heeft veel positieve effecten’

Sinds 1 juli 2020 kan je als partner langer geboorteverlof opnemen. Dit geeft vaders en co-moeders de kans om meer tijd met hun gezin door te brengen. Wat vinden vaders hier zelf van? Murat Isik is schrijver en winnaar van de Libris Literatuur Prijs. Daarnaast heeft hij een zoon en een dochter, allebei nog in de luiers. Hoe beleeft hij het vaderschap?

Even voorstellen

Naam: Murat Isik
Leeftijd: 42 jaar
Beroep: Schrijver van o.a. de roman Wees Onzichtbaar
Papa van: Zoon Thorgan van 2 jaar en dochter Elana van 6 maanden
Burgerlijke staat: Verloofd
Dienstverband: 1 fte, eigen baas

Een liefdevolle periode

Na de geboorte van mijn zoontje was ik gelukkig niet afhankelijk van verlof, ik kon het zelf indelen. Heel fijn, want de eerste vijf weken moest ik er niet aan denken om te werken. Het was een heel liefdevolle periode, waarin ik elke vezel van ons kind wilde opsnuiven.

Daarnaast had Thorgan wat medische problemen. Hij kreeg een infectie, waardoor hij met 7 weken al geopereerd moest worden. Doordat ik mijn eigen tijd kon indelen, had ik de mogelijkheid om er volledig voor hem te zijn. Het lijkt me erg stressvol om dat te moeten combineren met werken op kantoor.

Ook bij de geboorte van Elana heb ik vier weken vrij genomen. Hierdoor kon ik grotendeels de zorg voor onze zoon op me nemen. Mijn vriendin Iris kon zich zo concentreren op de baby, die de eerste weken toch meer van haar afhankelijk was voor voedingen.

In survival-modus

Met twee kinderen in de luiers is er altijd veel te doen. We proberen de taken eerlijk te verdelen, maar ik merk wel dat mijn verloofde meer dingen automatisch oppakt. Ik heb soms het idee dat ze mij probeert te ontzien, waardoor het soms wat ongelijk voelt. Ik zou best iets meer kunnen doen.

We proberen af te wisselen. Zo draaien we in beurten de ‘ochtenddienst’, en stoppen we ’s avonds afwisselend een van de kinderen in bad en bed. Tussendoor evalueren we regelmatig hoe het gaat. Het voelt alsof we in een survival-modus zitten, maar tegelijk is het wel heel fijn, warm en gezellig thuis.

Voorlezen vinden we heel belangrijk. Mijn partner begon onze zoon al met 2 maanden voor te lezen. Ik vond dat eerst wat vroeg, maar ik ben nu helemaal overtuigd van het belang ervan. Voorlezen maakt nieuwsgierig en het is echt een rustmomentje. Ik geniet daar enorm van.

Meegaan in het ritme van het gezin

Het vaderschap was ook een nieuwe start voor mijzelf. Naast het feit dat ik voor het eerst fulltime ging schrijven en begon aan een nieuwe roman, ben ik meer gaan bewegen, bewuster gaan eten en ik ga nu, als ‘nachtdier’, eerder naar bed.

Vooral dat laatste was niet makkelijk, maar met alle gebroken nachten moest ik wel overstag gaan. Ik ga, noodgedwongen, mee in het ritme van het gezin, en daarvoor moest ik mezelf best streng aanpakken. Gelukkig maken kinderen je actiever, ik ga nu veel vaker naar buiten. Het vaderschap heeft voor mij dus veel positieve effecten gehad.

Nu werk ik vaak in een druk huis. Dan hoor ik een kind huilen, en wil ik toch bijspringen. Daarom ga ik soms in de bibliotheek werken. Gelukkig springen mijn schoonfamilie en moeder wekelijks bij. Daarnaast gaan de kinderen twee dagen per week naar de crèche.

Stap in de goede richting

Voor mij was het geboorteverlof voor partners niet aan de orde. Ik had het geluk dat ik mijn eigen tijd kon indelen en het me kon veroorloven om lang thuis te zijn. Ik ben me er echter van bewust dat veel mensen die kans niet krijgen. Het uitgebreide verlof is een stap in de goede richting.

De mogelijkheid om die eerste weken bij je gezin te zijn, is enorm belangrijk. Ik moest mezelf nadat ik vader werd echt opnieuw uitvinden en ik ben heel fanatiek aan de slag gegaan. Het is fijn dat ik daar de tijd voor kon nemen. Hopelijk zorgt de nieuwe regeling ervoor dat anderen ook die mogelijkheid krijgen.