Vind jouw babynaam
Cecile
Cecile is afgeleid van Cecilia
-
- Minder dan 10x gegeven
-
- Blind
Wat vind jij van Cecile?
Deze kenmerken vinden jullie passen bij Cecile
Wat vind jij?
Welke kenmerken vind je bij Cecile passen?
Meerdere opties mogelijk
Herkomst en betekenis Cecile
Cecile is afgeleid van Cecilia. Cecilia is een meisjesnaam die de vrouwelijke vorm van Caecilius is. Deze naam is vermoedelijk een verkleinende afleiding van het Latijnse woord voor ‘blind’, namelijk ‘caecus’. Caecilius was een Romeinse geslachtsnaam. Dit kan erop duiden dat de belangrijkste voorvader van dit geslacht blind was.
Al vroeg in de middeleeuwen werd Cecilia als naam gebruikt; er zijn onder andere vermeldingen uit de elfde eeuw. De mannelijke vorm kwam pas later in beeld.
Zwanger? Je zorgkosten veranderen!
Als je zwanger bent, verandert je zorgbehoefte. Kijk daarom goed naar je zorgverzekering. Wij hebben op een rij gezet waar je op moet letten.
Aantallen en varianten Cecile
In onderstaande grafiek staat per jaar het aantal keer dat Cecile als babynaam is gegeven.
Cecile is afgeleid van Cecilia. Van de bijna 12.500 vrouwen die Cecilia heten, dragen 8.000 vrouwen de naam als volgnaam. Onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog werd de naam populairder. Deze populariteit hield aan tot ongeveer 1965. Daarna werd de naam aanzienlijk minder vaak gegeven.
Ook de schrijfwijze met ae komt voor, dus Caecilia. Deze naam wordt echter veel minder vaak gebruikt, ruim 2.000 vrouwen heten zo. Een andere variant is Cecile, deze naam kwam pas vanaf ongeveer 1960 in beeld.
Celia is nooit heel populair geweest, het aantal kinderen dat deze naam kreeg is door de jaren heen tamelijk constant gebleven. Nu dragen nog 1.000 vrouwen deze naam.
Help ons met je stem
We zijn genomineerd voor Website van het Jaar 2020! Stemmen is binnen een minuut gedaan. Help jij ons met je stem?
Wetenswaardigheden Cecile
Cecile is afgeleid van Cecilia. ‘Ik zag Cecilia komen’ is de beginregel van een Vlaams liefdeslied uit de zeventiende eeuw. Dit lied wordt nog steeds gezongen. Ook een gedicht van Paul van Ostaijen, Polonaise, begint zo:
Ik zag Cecilia komen
op een zomernacht
twee oren om te horen
twee ogen om te zien
twee handen om te grijpen
en verre vingers tien
(…)